4 mei 2015

Puppy 1 wordt geboren.

                     Piep ! Hier ben ik ! Een reutje van 215 gram

Puppy 2 : een teefje van 142 gram :

Diezelfde avond moet Finne nog geopereerd worden omdat er nog een (dood) pupje vast zit.  De dierenarts verwijderd het dode pupje en een afgestorven vruchtje.

Toen we Finne mochten gaan ophalen, was ze al verrassend goed wakker  !  Ik hoorde ze blaffen en janken.  Thuis gekomen liep ze meteen naar haar puppy's en sloot haar schatjes tussen haar pootjes. 

Finne moet goed warm gehouden worden.  We moeten vannacht bij haar blijven omdat ze nog weet van de verdoving en misschien op haar pups zou kunnen gaan liggen.  We moeten er ook voor zorgen dat de pups goed drinken.

Dinsdag 5 mei :

Ik ben heel de nacht bij haar gebleven. Tegen de morgen aan was ze al terug wakker genoeg om haar even alleen te laten.  Ik ging mij vlug wassen en als ik terug beneden kwam,was de werpkist leeg !!!!   Finne was met haar pups in haar lievelingshuisje gekropen.

Nee Finne, dat toch maar niet.  Maar van zodra we de pups terug hadden gelegd, pakte ze ze weer op en vertrok.  We hebben haar huisje weggedaan en een zacht mandje in de werpkist gelegd.  Dat werkt momenteel goed.  Finne wil altijd geborgen liggen, de werpkist is te groot voor haar, dus dan maar op deze manier.

Finne hijgt nog veel en is onrustig.   Ze veel last van naweeën omdat de hoorns van haar baarmoeder nog fel uitgezet zijn.  Nog even afwachten en anders komt de dierenarts haar terug inspuiten.

22u : De dierenarts is geweest en alles is in orde !  Haar baarmoeder is goed gekrompen, haar melk is helder en haar wonde van de operatie ziet er ook goed uit.  Volgens de dierenarts heeft ze geen pijn.  Dat hijgen is van de stress van de geboorte en de operatie. We moeten ze zo veel mogelijk gerust laten en de eerste weken zeker geen bezoek, maar dat waren we sowieso niet van plan. Ben blij dat alles ok is nu.

Finne krijgt regelmatig een portie vlees voorgeschoteld en om te drinken krijgt ze geitenmelk.

                                     Kleine zus en grote broer.

6 mei :

Finne had een onrustige nacht.  Ze wilde steeds haar pupjes verhuizen naar een veiligere plaats.  Finne vindt de werpkist maar niks, ze is gewoon van geborgen te liggen in haar huisje en nu ligt ze daar zo open en bloot in die werpkist en dat geeft haar stress.

Ik was nog maar net in de zetel gekropen om te slapen, toen ik haar hoorde graven in de kattenbak.  Ik ging kijken en wat bleek ?  Finne was met haar twee pups in de kattenbak gekropen.  Dat leek haar een knusser plekje om te liggen.  Ik heb de kattenbak dan maar buiten bereik gezet, maar Finne bleef onrustig en zocht steeds een nieuwe plaats om te verhuizen.  Ik ben dan maar heel de nacht bij haar gebleven, naast de werpkist en telkens ze een pupje wou verhuizen, hield ik haar tegen en probeerde ik haar te kalmeren. 

Om 7 u ging ik even naar boven om de kinderen wakker te maken voor school en toen ik terug kwam, was de werpkist weer leeg. Finne was in een bakje gekropen naast de zetel. 

 Finne heeft geen last meer van haar keizersnee.  De wonde ziet er ook mooi en droog uit.

              Even de beentjes strekken en lekker rollen in het zonnetje.

Mama ligt op de uitkijk, terwijl de kids braaf in het huisje slapen. Zo heeft Finne het graag.  En bij het minste piepje gaat ze kijken.